دریاچه اورمیه یا اورمو گولو در آزربایجان واقع شده‌است. این دریاچه طبق آخرین تقسیمات کشوری، بین دو استان آزربایجان شرقی و آزربایجان غربی تقسیم شده‌است. دریاچهٔ اورمیه، بزرگ‌ترین دریاچهٔ داخلی آزربایجان و ایران و دومین دریاچهٔ آب‌شور دنیا است.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتاً از رودخانه‌های جیغاتی (زرینه‌رود)، تاتائو (سیمینه‌رود)، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شود.
حوضهٔ آبریز دریاچه اورمیه، ۵۱٬۸۷۶ کیلومتر مربع است که پیرامون ۳٪ مساحت کل ایران را دربر می‌گیرد. این حوضه با داشتن دشت‌هایی مانند دشت تبریز، اورمیه، مراغه، ساووج بولاق (مهاباد)، قوشاچای (میاندوآب)، سولدوز (نقده)، سلماس، خانا (پیرانشهر*، آذرشهر و اشنویه، یکی از کانون‌های ارزشمند فعالیت کشاورزی و دامداری در آزربایجان به‌شمار می‌رود.
آب دریاچهٔ اورمیه بسیار شور و میزان نمک محلول در آن دو برابر اقیانوس‌ها است. به این دلیل، هیچ ماهی و نرم‌تنی به جز گونه‌هایی از سخت‌پوستان در آن زندگی نمی‌کنند و آب آن هیچ‌وقت یخ نمی‌زند. شناکنندگان نیز می‌توانند بر روی آب آن شناور بمانند.
دریاچهٔ اورمیه دارای ۱۰۲ جزیره‌است که همهٔ آن‌ها از سوی سازمان یونسکو به عنوان اندوختهٔ طبیعی جهان به ثبت رسیده‌اند. جزیرهٔ اِشک، زیستگاه پرندگان زیبای کوچک، از جمله مرغ آتش و تنجه و همچنین تعدادی گوزن زرد و گوسفند وحشی (قوچ و میش) به آن انتقال داده شده‌اند. برای گشت و گذار در دریاچه اورمیه و جزیره‌های آن می‌توان از دو کشتی سهند و نوح، یا قایق‌های گوناگون در بندر گلمانخانه بهره گرفت. نام تمامی جزیره های دریاچه اورمیه منشاء ترکی دارند ولی متاسفانه در راستای ترکی زدائی چند سال پیش تمامی اسامی ترکی جزایر دریاچه اورمیه با اسامی جعلی فارسی تغییر داده شدند، در دیگر مسئله خلیج عربی وجود دارد که هزینه های ملی ترک، عرب، کرد و ... صرف تبلیغات این نام می شود، در حالیکه این خلیج در تاریخ نامهائی همچون خلیج بصره، خلیج کنگر، خلیج فارس، خلیج عربی و ... داشته است حتی بسیاری از کشورهای منطقه و جهان نیز تنها نام خلیج را برای نامیدن خلیج عربی استفاده می کنند.
منبع تصویر:
http://tinyurl.com/72gy4dp
